000. Prolog

Nawet nie wiecie jakie to uczucie widzieć własną rodzicielkę smutną i wiedzieć, że to ty jesteś tym powodem. Nie, nie chodzi o to, że mnie nie kocha, ale o to, że kiedy ja się urodziłam musiała zrezygnować z pracy. Wcześniej była blisko swojego męża, a teraz widzi go tylko kilka razy w roku. Pewnie zastanawiacie się dlaczego. Odpowiedź jest prosta. Tata jest jednym z dowódców w wojsku.

Cieszę, że Perrie zgodziła się, abym u niej zamieszkała. Dawno się widziałyśmy. Jednak to nie nasza wina, że ja mieszkam w Londynie, a ona w Los Angeles. 
Jestem ciekawa co się tam wydarzy i jakich ludzi poznam. Może nie będzie tak źle, poznam kogoś kto jest wart mojego zainteresowania. W dodatku będę bliżej moich przyjaciół, którzy niestety mieszkają na tamtym kontynencie. To chyba tyle. Zapraszam do poznania mojej historii xx

_______

Pierwszy rozdział mam już napisany c; Ale muszę teraz napisać ich więcej i ogarnąć bloga. Mam nadzieję, że prolog nie taki zły. Mam nadzieję, że ktoś skomentuje xx